Normal_was_getekend

Woensdag 9 januari hebben bewoners van beide woonzorglocaties in Amsterdam een fantastisch uitstapje gemaakt. Zij hebben de musical ‘Was getekend, Annie M.G. Schmidt’ in het DeLaMar Theater bezocht. Dit ontroerende en komische stuk werd overladen met prijzen, waaronder ‘Beste vrouwelijke hoofdrol’ voor Simone Kleinsma. De bewoners zongen bekende liedjes tijdens de voorstelling zachtjes mee en waren laaiend enthousiast over de voorstelling.

Feest der herkenning

Want wie is er niet groot geworden met de liedjes en kinderboeken van Annie M.G. Schmidt? De bewoners konden de meeste liedjes meezingen, maar er was ook veel herkenning in het verhaal. Het leven en werk van Annie M.G. Schmidt kwamen voorbij in deze ontroerende musical. Met nummers als ‘Margootje’, ‘Wat voor weer zou het zijn in Den Haag’ en ‘Ik zou je het liefste in een doosje willen doen’. Tot op de dag van vandaag praten de bewoners van Het Hendrickszhuys en De Uylenburgh over wat zij tijdens de voorstelling allemaal hebben gezien en gehoord.

Iedereen hielp mee

De kaartjes voor de musical, inclusief smakelijk pauze-arrangement, werden al geruime tijd van tevoren gereserveerd. Een aantal bewoners gaf aan graag weer eens naar het theater te gaan. Aangezien Het Hendrickszhuys en De Uylenburgh worden omringd door een groot aanbod aan kunst en cultuur, was dit niet moeilijk te organiseren. Maar er moesten wel een aantal zaken geregeld worden. Zo zijn van tevoren de familieleden van de bewoners ingelicht. Er volgden enthousiaste reacties en aanmeldingen om als begeleider mee te gaan. Daarnaast hebben de koks op beide woonzorglocaties deze avond mede mogelijk gemaakt. Door het diner iets eerder uit te serveren dan gewoonlijk, konden de bewoners op tijd vertrekken richting het DeLaMar Theater. De begeleiders aten gezellig mee, waarna de hele groep op stap ging.

Op naar een gezellige avond

Met een gezelschap van in totaal vijftien mensen kon het avondprogramma beginnen. Na het diner werden de bewoners en begeleiders op beide locaties door taxibussen opgehaald. Bij het theater aangekomen, werd er in een rustige hoek van de foyer gewacht tot de zaal open ging. De bewoners vroegen meermaals: ‘Mogen we al naar binnen?’ en konden niet wachten tot de deuren open gingen. De aanwezige bewoners waren enkel dames, die zich voor deze gelegenheid prachtig hadden aangekleed. Een bewoonster zei: ‘Ik heb me zelfs opgemaakt, want uiteindelijk ga ik niet iedere dag naar het theater.’ Eindelijk openden de zaaldeuren en konden de plaatsen in de zaal worden opgezocht. Tijdens de voorstelling was er veel herkenning bij de bewoonsters en werd er af en toe zelfs mee geswingd in de stoelen. Er werd over en weer gefluisterd: ‘Fantastisch he?’

Verrukkelijke voorstelling

In de pauze stonden de drankjes al klaar bij de gereserveerde plek in de foyer. Voor iedereen werd er een bordje met heerlijke hapjes geserveerd. De dames waren sprakeloos, dit maakte de avond compleet! Ondanks de lengte van de voorstelling (bijna drie uur, inclusief pauze), vloog de tijd. Na afloop van de voorstelling stonden de taxi’s weer klaar, één voor de rit naar iedere locatie. De bewoonsters stapten in en waren klaar voor de terugreis, maar de ene taxi wilde niet meer starten. Wat een pech! De andere chauffeur kwam snel te hulp met startkabels en de klus was gelukkig zo geklaard.

(Dit is een advertorial van Domus Magnus)