Huisartsen in Amsterdam waren tegen dit plan, omdat het er voor zorgt dat het kind niet direct geholpen zou worden. Tegen het perspectiefplan zelf was niet zozeer bezwaar, maar huisartsen zagen het niet als hun taak om zo’n plan op te stellen. In een perspectiefplan staat onder andere heel concreet welke zorg nodig is, hoe lang de behandeling moet duren en wat het resultaat daarvan zou zijn.

De tussenkomst van een derde partij, de Ouder- en Kindteams, zou niet als prettig en effectief worden gezien. “In de somatische zorg verwijs ik een patiënt met een ernstige longkwaal meteen door naar een specialist, zonder daar met een derde partij een perspectiefplan voor op te stellen”, aldus Stella Zonneveld, voorzitter van de huisartsenkring Amsterdam en zelf ook huisarts. “Gelukkig blijft die werkwijze voor huisartsen nu ook gehandhaafd in de jeugdzorg.”

Door: Redactie Nationale Zorggids