Nicotinestop

Na ruim 12 jaar houd ik het voor gezien, roken. Ik stop ermee, gewoon omdat het kan, althans dat denk ik. Volgens mijn psychiater is roken niet alleen schadelijk voor je gezondheid, in mijn geval werken de medicijnen die ik ik slik tegen mijn klachten ook minder. Het is dus mede op het advies van mijn nieuwe psychiater. En het klonk ook vrij ernstig. Op het allerlaatste moment zei hij, net voordat hij mij een afscheidshanddruk gaf, het: Jannes, je moet stoppen met roken want je nieuwe medicijnen werken dan beter. Alsof het zo gemakkelijk is; stoppen.

Door Nicolai van Doorn

Dus mede op het advies van mijn psychiater stop ik er mee. Nou was de wens om te stoppen bij mij al wat langer bekend, ik heb zelfs stoppogingen ondernomen; zonder succes. Ik had het er zelfs voor over om zogenaamd in behandeling te gaan; een laserbehandeling. Tijdens zo'n behandeling wordt je geest teruggebracht naar de tijd voordat je de eerste sigaret op stak. Na het laseren is er ruimte voor nabehandelingen in de vorm van gesprekken om je drang naar de sigaret te tackelen. Kosten: variërend van 95 euro ( 1 behandeling + nazorg) tot 195 euro (4 behandelingen + nazorg), slagingspercentage als je er echt klaar voor bent: 50 procent.

Gezien de sterkte van mijn verslaving koos ik ervoor om nog één poging te wagen zonder hulp en mocht dat niet lukken dan rigoureus in te grijpen; door te kiezen voor het 4 behandelprogramma. Woensdag drie juli twee-duizend-dertien om zes uur in de ochtend zou ik beginnen met stoppen met roken. En tot nu toe ben ik zo'n 144 uur clean van sigaretten. En het gaat me steeds makkelijker af om de trek in een sigaret te negeren. Met andere woorden; deze stoppoging lijkt te gaan lukken!

Twaalf jaar geleden ben ik begonnen aan mijn grootste verslaving. Niet eens om stoer te doen of ergens bij te horen, nee het waren mijn stemmen die mij de opdracht gaven om in de schoolpauze een pakje Marlboro te halen en te gaan roken. Een opdracht dus. Ik zou er rustiger van worden. Nou is over het roken bekend dat je er rustiger van wordt, op de korte termijn dat wel. Op de langere termijn word je er juist onrustiger van, waardoor je steeds meer gaat roken.

Kocht ik in de begintijd een pakje peuken om er één a twee sigaretten eruit te roken om vervolgens het pakje weg te gooien, in mijn studententijd nam mijn rookgedrag een duikvlucht. Dat kwam mede omdat ik op mijn te kleine studentenkamertje veilig kon roken. Met andere woorden; je ouders hadden geen controle en ik had dus niets te verbergen. Het eerste wat ik kocht nadat ik door mijn vader was achtergelaten was inderdaad een pakje Marlboro. Om deze, in tegenstelling tot toen ik nog thuis woonde, achter elkaar op te roken. Lekker man!

Lang kon ik volhouden dat ik niet rookte, totdat ik een kaartje naar mijn ouders moest sturen met de legendarische tekst: “Lieve pap & mam, voor iemand die niet rookt, rook ik wat veel”. Mijn ouders vonden het niet leuk, maar konden door de manier waarop ik het bracht er wel de humor van inzien. Vanaf dat moment kon ik fulltime roken. Mensen die mij kennen weten dat dat fulltime niet overdreven was. Ik verslond de sigaret. De één na de ander en dat allemaal in zo'n moordend tempo. Mijn record van een pakje Marlboro XXL (27 sigaretten) staat op 43 minuten en 38 seconden (!).

En ja, ik beleef maar roken. Van dag tot dag, week tot week, maand na maand, jaar in jaar uit. Tot dus drie juli 2013. De grootste test heb ik overleefd; een hockeytoernooi in Tiel. Drie dagen drinken en roken normaal gesproken dan. Voor mij niet. Enkele biertjes en slechts twee sigaren heb ik gerookt. Filtersigaartjes zo onschuldig mogelijk, dus niet over de longen, in een tijdsbestek van twee uur....