Welkom bij de club...

Met enige trots zeg ik: "Ik hockey!" Weliswaar op een zeer bedroevend niveau, maar toch, doe het maar eens na. Negentien wedstrijden achtereenvolgend hebben we geen punt gepakt, laat staan veel gescoord. Voor ons is dat niet belangrijk. Wij proberen gezellig mee te hockeyen en veel lol te hebben. Er zijn hockeybrabo's die thuis moeten uitleggen waarom ze verloren hebben. Wij niet. Wij moeten uitleggen waarom we, mocht het toeval een keer voordoen, hebben gewonnen... Ondanks we veel verliezen en weggespeeld worden zijn wij het vlaggenschip van de Hoogeveense Hockey Club (HHC)...

Door Nicolai van Doorn

Een schip dat niet gezien moet worden als een zinkend schip, maar echt varen doet het ook nog niet. Er wordt binnen de club hard gewerkt om weer wind in de zeilen te krijgen. Dat is niet altijd zo geweest. Het bestuur en overige leden keken ons lange tijd met de nek aan. Het moet ook een raar gezicht zijn geweest; veel verliezen en toch veel plezier met elkaar te hebben. Het is kenmerkend van onze maatschappij dat winnen belangrijker is dan verliezen. Jammer is het dat zoiets ook doordringt tot verenigingen...

Het vlaggenschip bestaat uit achttien heren die ik zo in deze column voorstel. In de afgelopen jaren zijn we ondanks de negatieve resultaten enorm gegroeid. Zeven seizoenen geleden begonnen we met tien man, aangevuld met jongens A. Vaak speelden we met een man of twee minder,waardoor verliezen geen kunst was, maar naarmate de seizoenen voorbij vlogen kwamen er steeds meer heren bij. Toch bleven positieve resultaten uit. Oorzaak een gebrek aan opkomst op trainingen en het uitblijven van een coach.

Op doel bij ons staat de Bolle. De Bolle is voornamelijk bol. Ieder jaar trekt hij naar de Verenigde Staten om beter te worden, maar hij wordt steeds boller. Vaak denk ik boller kan niet bij hem, maar hij bewijst steeds mijn ongelijk. Per wedstrijd laat hij er gemiddeld zes door. Dat is weinig gezien het aantal keren dat er bij ons op doel wordt geschoten.

Dan hebben we de Vedette. Dat ben ik. De taak van Vedette heb ik hoogst persoonlijk toegeëigend. Ooit waren er twee vedetten op ons schip, maar die heb ik er vanaf getrapt door een column over hem te schrijven. Juist ja! Dat was Swaffie.

Verder bestaat ons team nog uit een Priusrijder, een Dwerg, een Ginger en een open deur intrapper, maar daar in volgende columns meer.

Iedereen binnen ons team is er heilig van overtuigd dat een coach de sleutel naar succes is. Het is dan ook leuk om te melden dat we een persoon hebben kunnen vinden die dit met frisse tegenzin wil doen. Ze was een paar keer komen kijken en er moet volgens haar veel veranderen, vandaar die tegenzin. De reden dat ze het doet, is omdat er altijd genoeg heren zijn die komen trainen en bij de wedstrijd aanwezig zijn.

Waar we zolang voor hebben gestreden is nu een feit: een coach. Aanstaande zondag maakt ze haar debuut. Uit bij Delfzijl. Altijd lastig, maar ik weet zeker dat het goed gaat.

Tegen mijn coach zeg ik: welkom bij de club...